تغذیه سیم در جوشکاری لیزری
جوشکاری لیزری در حال تبدیل شدن به یک تکنیک محبوب در صنعت جوش است. کنترل دقیق و نتایج غیر قابل انطباق آن جوشکاران را قادر می سازد تا این روش را اتخاذ کنند. در حالی که این روش را انتخاب می کنند، بسیاری از جوشکارانی که تازه در جوشکاری لیزری هستند، اهمیت تغذیه سیم را نمی دانند. می تواند کیفیت جوش را کاهش داده و منجر به نتایج ناخواسته شود.
درک عمیق تغذیه سیم به شما امکان می دهد ویژگی های جوش مورد نظر خود را ایجاد کنید. در این پست وبلاگ، اصول تغذیه سیم در جوشکاری لیزری را به اشتراک می گذاریم. شما همچنین مشکلات مربوط به تغذیه سیم و راه حل های آنها را بررسی خواهید کرد.
آشنایی با تغذیه سیم در جوشکاری لیزری
تغذیه سیم به فرآیند پیچیده قرار دادن دقیق یک سیم فلزی نسبت به پرتو لیزر برای افزودن پرکننده در حین جوشکاری اشاره دارد. سرعت تغذیه سیم نیز یکی از جنبه های مهم این فرآیند است. یک پرتو لیزر سیم فلزی را گرم می کند و آن را به حالت مایع تبدیل می کند. این فلز مذاب به عنوان یک فلز پرکننده در حین جوشکاری عمل می کند و نقطه تماس بین دو قطعه کار را پر می کند.
1. انتخاب مواد
انتخاب مواد سیم جوش مناسب برای تغذیه سیم صاف بسیار مهم است. سازگاری سیم با مواد پایه در این فرآیند ضروری است. مواد مختلف دارای ویژگی های متالورژیکی و حرارتی متغیری هستند. اگر مواد سیم با مواد پایه قطعه کار سازگار نباشد، جوش ضعیفی خواهید داشت.
برای جوشکاری لیزری از دو نوع سیم زیر استفاده می شود.
- از سیم های سخت برای سیم کشی قطعات فلزی مختلف استفاده می شود که آن را به یک انتخاب همه کاره تبدیل می کند. فولاد ضد زنگ و برنز سیلیکونی معمولاً از سیم های سخت استفاده می شود. فولاد ضد زنگ در کاربردهایی که باید مواد مختلفی را جوش دهید استفاده می شود.
- نوع دیگر سیم ها، سیم های نرم هستند. آلومینیوم سیم نرمی است که معمولاً برای جوشکاری مواد با استفاده از دستگاه جوش لیزری دستی استفاده می شود. برای موادی استفاده می شود که خواصی مشابه آلومینیوم دارند.
2. قطر سیم
قطر سیم یکی دیگر از عوامل موثر در جوشکاری لیزری است. این بر اندازه حوضچه جوش تولید شده توسط تجهیزات جوش لیزری تأثیر می گذارد. همچنین بر کیفیت کلی جوش تأثیر می گذارد.
هنگام انتخاب قطر سیم، باید شکافی را که می خواهید پر کنید در نظر بگیرید. شکاف های عمیق و گسترده به سیم های ضخیم تری برای پر کردن آن ها نیاز دارند. سیم های نازک ممکن است برای تغذیه قطعات فلزی با شکاف های بزرگ تر طول بکشد. می توانید از سیم های نازک برای پر کردن دقیق فضا های کوچک و ایجاد جوش های پیچیده بین قطعات فلزی استفاده کنید.
2 فن آوری های مختلف تغذیه سیم
دو نوع تکنولوژی تغذیه سیم برای جوشکاری فلزات با استفاده از دستگاه های جوش لیزری استفاده می شود. یکی تغذیه سیم گرم است و دیگری به عنوان تغذیه سیم سرد شناخته می شود. در اینجا مروری بر دو روش تغذیه سیم است.
1. تغذیه سیم گرم
این نوع از روش تغذیه سیم از سیم پرکننده گرم شده استفاده می کند. منبع تغذیه سفارشی سیم را گرم می کند. منبع تغذیه کنترل می شود و سیم را تا دمای خاصی گرم می کند تا فرآیند جوشکاری تسهیل شود. همچنین از تبدیل سیم به قوس جلوگیری می کند. گرمای پرتو لیزر سیم را ذوب می کند. ترکیب دو منبع حرارتی نتایج جوش را بهبود می بخشد و به شما یک جوش موضعی ارائه می دهد.
تغذیه سیم داغ باعث رسوب بهتر جوش در نقطه مورد نیاز می شود. این شامل گرمای ورودی کمتری است که اعوجاج جوش را به حداقل می رساند. این عوامل به بهبود کیفیت جوش کمک می کنند.
2. سیم سرد
سیم سرد شامل پیش گرم شدن سیم پرکننده نیست. برای تامین انرژی برای گرمایش و همچنین ذوب سیم تنها به پرتو لیزر متکی است . تغذیه سیم با استفاده از سیم سرد زمان بر است زیرا سیم پر کننده برای رسیدن به نقطه ذوب نسبت به سیم داغ به انرژی بیشتری نیاز دارد.
با این حال، کار با سیم سرد آسان تر است. این به شما امکان می دهد تا به راحتی با مواد حساس به حرارت برای تغذیه سیم کار کنید. همچنین می توانید اجزای تغذیه را که مستعد اعوجاج هستند سیم کشی کنید.
دیدگاهتان را بنویسید